pierdoła

pierdoła
pierdoła I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos VIIa, CMc. pierdołaole, wulg. {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o mężczyźnie mówiącym niedorzeczności, bzdury' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'niezaradny mężczyzna, niedołęga, gamoń, niedorajda' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}pierdoła II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. pierdołaole, lm D. pierdoładół || pierdoładoł, wulg. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o kobiecie mówiącej niedorzeczności, bzdury (połączenie {{/stl_7}}{{stl_8}}ta pierdoła {{/stl_8}}{{stl_7}}używane również w odniesieniu do osób płci męskiej) ' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • pierdoła — m odm. jak ż IV, CMs. pierdołaole; lm M. pierdołaoły, DB. pierdołałów wulg. «o człowieku starym, niedołężnym, niezdolnym do niczego, gadającym głupstwa; niedołęga» …   Słownik języka polskiego

  • pierdoła — 1) Człowiek niezdarny, niezręczny, powolny, lub nieskuteczny Eng. An ineffectual or sluggish person; a botcher 2) Stary mężczyzna Eng. An old man …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”